ریکاردو آلوز یکی از معدود نقاط مشترک در نظر همه کارشناسان فوتبال ایران است. از معدود خریدهای خوب فوتبال ما که از همان بازی اول تاثیر خود را نشان داد. در فوتبال ما که فقر گلزنی و گلسازی بیداد می‌کند، در فوتبالی که عمده خریدهای خارجی معمولاً ضعیف از آب در می‌آیند، ریکاردو آلوز مهندسی بود که در بالاترین سطح گل ساخت گلسازی می‌کرد...
آلوز از همان روز اول و بازی اول برای تراکتور درخشید تا ثابت کند بازیکن اگر بازیکن باشد، هیچ نیازی برای هماهنگی و زمان برای خو گرفتن به شرایط ندارد! آلوز فصل قبل آنقدر درخشان بود که از همان نیم فصل همه باشگاه‌های بزرگ او را می‌خواستند. او در دور رفت که هنوز مربیان او را نمی شناختند و برنامه‌ای برای مهارش نداشتند، رکورد بیشترین پاس گل در تاریخ لیگ برتر ایران را شکست. در دور برگشت هم با وجودی که برخی بازی‌ها مصدوم یا محروم بود و در سایر بازی‌ها تیم‌ها برایش محافظ و یارگیر می‌گذاشتند، باز آنقدر پاس گل داد تا با اختلاف بهترین گلساز فوتبال ایران لقب گیرد.
آلوز این فصل در تراکتور ماند و در پایان دور رفت ۶ پاس گل داد. تراکتور در نخستین بازی دور برگشت مقابل سپاهان به خاطر حضور این تیم در آسیا به میدان نرفت. در بازی دوم هم با یک گل مغلوب پرسپولیس شد اما آلوز دیگر تحمل نکرد و در بازی سوم گلسازی را دوباره آغاز کرد. پاس تماشایی که مهندس تراکتوری‌ها به امیرحسین حسین‌زاده داد، نه تنها پیروزی تراکتور را با نتیجه ۲ بر صفر تثبیت کرد بلکه باعث شد پای این وینگر سابقاً لژیونر نیز در دور برگشت به گلزنی باز شود. حسین‌زاده یکی از همان خریدهای ابتدایی فصل بود که نتوانست آن چهره درخشان در استقلال را نشان دهد. از همان‌ها که باعث بیشترین انتقادات به خریدهای تراکتور شدند، او در کل دور رفت تنها یک گل در هفته هفتم زده بود!
و حالا با این بازی و نتیجه دو ستاره تراکتور برگشتند. هم آلوز دوباره کار مهندسی و ساخت و ساز را آغاز کرده و هم حسین‌زاده با این گل می‌تواند زودتر به روزهای اوج برگردد. گل دیگر تراکتور در این مسابقه را هم رحمان جعفری زد، خرید زمستانی تی تی‌ها تا یک نیم فصل امیدوار کننده در ادامه مسیر را نوید بدهند.
